Foto: Freepik
Usled nedovoljne stimulacije u ranoj fazi razvoja i neadekvatnog razvoja motoričkih sposobnosti, deca su sve više izložena poremećajima poput disleksije i disgrafije.
Ovi faktori su rezultirali povećanom potrebom za uslugama defektologa. Osobe sa defektološkim problemima čine najranjiviji deo populacije, bez obzira na starosnu grupu. Najčešće su to pacijenti sa motoričkim poremećajima, teškoćama sa govorom ili problemima sa pažnjom. Polje defektologije doživljava brz napredak u poslednje vreme, a terapeuti su pod stalnim izazovom da unapređuju terapije kako bi adekvatno rešili probleme sa kojima se njihovi pacijenti suočavaju.
Zašto se pacijenti konsultuju sa defektolozima?
Pacijenti se obično obraćaju defektolozima kada pedijatri ili roditelji uoče indikacije problema sa razvojem deteta, poput problema sa motorikom, govorom ili komunikacijskim poteškoćama, koji su, nažalost, sve učestaliji. Kod dece mlađe od dve godine moguće je identifikovati razne razvojne poremećaje, dok kod starije dece možemo primetiti kašnjenje u razvoju govora.
Ovo je prvi aspekt razvoja koji se može proveriti na poremećaje, dok je za otkrivanje emocionalnih, socijalnih i drugih poremećaja potrebno više vremena. Deca od dve godine trebala bi biti u mogućnosti da uspostave dva ili tri komunikacijska ciklusa, odgovaraju na jednostavna pitanja i razgovaraju sa osobama u svom bližem okruženju. Deca u ovoj dobi trebala bi već imati rečnik od 200 do 300 reči. Što se govor kod dece kasnije razvija, veće su posledice na dalji razvoj deteta.
Deca koja su malo starija, odnosno u predškolskom uzrastu, obično dolaze kod defektologa zbog problema sa pažnjom, ako roditelji primete da su previše nemirna. Mlađi i stariji školski uzrast najčešće dolazi kod defektologa zbog problema sa čitanjem i pisanjem. Kod dece te starosti, loš uspeh u školi često vodi ka velikim poteškoćama, poput anksioznosti, straha od škole, mucanja ili tikova. Sve su to indikacije koje pomažu defektolozima u svakodnevnom radu.
Odrasli obično dolaze kod defektologa nakon moždanog udara. Neki pacijenti mogu izgubiti sposobnost govora ili pisanja, što im otežava nezavisni život i obavljanje svakodnevnih obaveza. Neurološki pacijenti sa problemima govora i motoričkim smetnjama zahtevaju posebnu pažnju u obliku neuro-kognitivnih treninga na kojima se vežbama čitanja i pisanja ponovo uspostavlja kognitivna ravnoteža koja je u međuvremenu narušena.
Dužina terapije zavisi od oblika i defektološkog problema koji pacijent ima. Najčešće se radi o terapijama koje traju od nekoliko meseci do godinu dana, kada dolazi do poboljšanja stanja pacijenta. Zbog toga se od pacijenata zahteva strpljenje, ali i podrška najbližeg okruženja.
Koje terapije defektolozi koriste?
Defektolozi najčešće koriste pokret kao terapiju, profesionalno poznatu kao reedukacija psihomotorike. Ova se terapija oslanja na telo jer dete kroz njega upoznaje svet oko sebe. Tako se dete upoznaje s konceptima, ali i orijentacijom u prostoru, što mu omogućava razvijanje osećaja telesne integriteta. Ova terapija se sprovodi pomoću rekvizita kao što su balanseri, grede, poligoni, lopte za šake i slično.
Danas se u defetologiji sve češće koriste multimedijalni sadržaji. Deca koja su stalno u virtuelnom svetu teško usvajaju vežbe koje su se ranije primenjivale. Jednostavnost u vidu govora i glasa kod današnje dece jednostavno nema potpun efekat. Iz tog razloga, defektolozi u vežbe sve više uključuju facijalne ekspresije ili pokrete kao sredstvo komunikacije. Takođe, koriste se razna audio-vizuelna sredstva koja, na primer, preko slušalica pružaju deci nove doživljaje.
Kako pronaći pravog defektologa?
Platforma „Hipokratija“ vam pruža sve potrebne informacije o defektolozima u Srbiji. Sajt obuhvata više od dve hiljade zdravstvenih ustanova, kako privatnih tako i državnih, gde su zaposleni defektolozi. Možete pronaći korisne podatke o terapeutima, uključujući lična iskustva, ocene prethodnih pacijenata i druge informacije koje vam mogu pomoći u odabiru pravog defektologa za vaše dete.
Korisnici ovog sajta mogu da ostavljaju ocene i komentare o svojim iskustvima sa određenim terapeutima, što može poboljšati vaš uvid u njihov rad. Takođe, možete videti kako su pacijenti ocenili određene aspekte rada terapeuta, kao što su opšti kvalitet usluge, vreme čekanja na pregled, higijena u ustanovi i cena usluge.
Vredi napomenuti da iskustva pacijenata ne treba generalizovati i da su ocene ustanova izvedene iz ocena koje su korisnici ostavili. Prosečna ocena ustanove može vam pružiti uvid u trenutnu situaciju u toj ustanovi, ali kao roditelj, ključno je da izdvojite vreme i detaljno se informišete o radu stručnjaka koji će se brinuti o vašem detetu.
Komentari 0